ماجرای مجدکان از سال 1344 شروع شد. آنروزها دکانی بود در خیابان 15 خرداد که هر روز با بالا رفتن کرکره ی ویترین خوش
رنگ و لعابش نگاه عابرین را به سوی خود میچرخاند؛ تلفن هایی متنوع با طراحی مخصوص به دورانشان.
با گذشت زمان، پیشرفت فناوری و سر بر آوردن تلفن های بیسیم و هوشمند، دکان زیبای ما هم داشت بسته میشد تا در سال 1395
به همت صاحب مجدکان، این مغازه ی کوچک دوباره فعالیتش را از سر گرفت.ویترین دکان همچنان چشمگیر بود با این تفاوت که
اینبار نگاه عابرین ماهیت دیگری را در میان تلفنهای چیده شده در کنار هم جستوجو میکرد؛ ماهیت زمان و سخنگو بودن اشیای
قدیمی.
استقبال مخاطبان مجدکان در این سالها ما را به فکر واداشت تا با کوله باری که رنگ و بوی گذشته به خود گرفته، قدم در عرصه ی
امروز بگذاریم و دکانی مجازی به راه بیاندازیم. ما باور داریم که اشیای قدیمی نه تنها به ظاهر برایمان نوستالژیک و تاثیر گذارند، که
استفاده از آنها تجربه عمیق تری از فعالیتها را برایمان فراهم میکند. اشیای قدیمی به دلیل سادگی فناوری، بسیار فرآیند محور
هستند؛ چنان که برای ثبت یک لحظه با دوربین آنالوگ مراحل بسیاری را از جاگذاری فیلم تا چاپ تصاویر طی میکنیم که هر کدام
مهارت، انرژی و زمان مخصوص به خود را نیاز دارند. ما در مجدکان طیف گستردهای از اشیای وینتیج را جمع آوری میکنیم و با
تعمیر و رسیدگی، آنها را به دست صاحبان جدیدشان یعنی شما میسپاریم.